Isáng araw noóng 1989, may isáng mamang naghuhukay ng buhangin sa wawà ng Ilog Lumbáng sa may Laguna de Ba’y. Ang hanapbuhay niyá ang pagbibilí ng buhangin para sa paggawâ ng simento. Paminsan-minsan ay nadaragdagán ang kaniyáng kita kapág may nahuhukay siyáng mga lumang bagay na maipagbíbilí niyá sa mga kolektór. Sa araw na iyón, nátuklasán niyá ang isáng itím na balumbóng kansa (metál). Dati-rati’y itinatapon na lang niyá ang ganitóng basurang nakasisirà sa kaniyáng kagamitán. Ngunit nang ilatag ng mamà ang balumbón, nákita niyá ang isáng dahong tansô na may kakaibáng sulat at halos kasíng lakí ng isáng magasin. Inalók niyá ang dahong tansô sa iláng kolektór ngunit waláng bumilí dahil mukháng hindî mahalagá itó kung iháhambíng sa gintô, porselana o garing (ivory). Sa wakás, inalók niyá ang kasulatan sa Philippine National Museum at binilí nilá itó sa mababang halagáng P2000. Doón na lamang nanatili ang mahiwagang kasulatan, na pinangalanang Laguna Copperplate Inscription, sapagkát walâ namáng nakabábasa nitó. Ang Pagsasalin
Noóng una, inakalà ni Postma na ang kasulatan ay mulâ sa Indonesia dahil nakasulat itó sa Kawi, ang sinaunang sulat doón at ang petsa nitó ay 822 sa kalendaryong Sanskrit o 900 A.D. Upang makatiyák na hindî huwád ang kasulatan, sumanggunì siyá sa kaniyáng kababayang si Dr. J.G. de Casparis, ang batikáng dalubhasà ng mga lumang sulat ng Indonesia. Ayon kay de Casparis, ang sulat at mga salitáng ginamit sa Kasulatang Tansô ng Laguna ay siyá na rin yaóng ginagamit sa Java noóng naturang panahón. Ngunit may pagkakáibá ang kasulatang itó kung iháhambíng sa mga kasulatan ng Java. Una: Ang ugalì noón sa Java ay laging banggitín ang pangalan ng harì sa mahahalagáng kasulatan. Hindî binanggít sa kasulatan ng Laguna si Haring Balitung, ang harì ng Java noón. Pangalawá: Kakaibá ang wikà nitó dahil may mga kahalong salitáng Sanskrit, Lumang Javanese, Lumang Maláy at Lumang Tagalog. Pangatló: Ibá ang paraán ng pagsulat. Noóng araw sa Java, ang mga titik ay idinídiín sa tansô habang mainit itó, samantalang pinukpók na lamang ang mga titik sa Kasulatang Tansô ng Laguna. Ang Nilálamán ng KasulatanSa kaniyáng pag-aaral, nalaman ni Postma na itó ay isáng bahagi lamang ng isáng kasulatan mulâ sa Punò ng Tundó na nagsasaád ng kaniyáng pagpapatawad sa utang ng isáng lalaking nagngangalang Namwarán. Ayon sa kasulatan, may halagáng isáng katî at walóng suwarna ang kaniyáng utang o 926.4 na gram ng gintô. Itó ang katumbás ng $14,800 sa Canada ngayón (1998).Bukód sa ibá’t ibáng mga pinunò at kamag-anakan ni Namwarán, tinukoy rin ng kasulatan ang iláng bayan sa Pilipinas na umíiral hanggáng ngayón. Mayroóng Tundun na ngayón ay Tundó sa Maynilà. May tatló sa Bulakán: Pailah o Pailá, Puliran o Pulilan, at Binwangan. Binanggít din ang Dewata o Diwatà, isáng bayang malapit sa Butuán, Hilagang Agusan, Mindanao at Medang na máaarì ay Medan sa Sumatra, Indonesia. Bukah ang pangalan ng isáng anák ni Namwarán. Marahil may kaugnayan siyá sa bayan ng Gatbuka sa Bulakán, malapit sa Pampanga.
Pinatunayan ang KasulatanDahil sa mga bayang binanggít sa kasulatan at sa pagkakáibá nitó sa mga kasulatan ng Indonesia, ipinalagáy ni Postma na ang Kasulatang Tansô ng Laguna ay totoó at talagáng gawâ ng sinaunang Pilipino at hindî gawâ lamang ng isáng napakagalíng na manlilinláng.Noóng 1993, ipinakita ni Jesus Peralta ng Philippine National Museum ang sanaysáy ni Postma sa isáng balikbayang si Hector Santos. Si Santos ay isáng Pilipinong nakatirá sa California. Mahilig siyá sa kasaysayan at sa mga lumang sulat kayâ nákita niyá agád ang kahalagahan nitó. Nagsimulâ siyáng maglathalà noóng 1994 ng isáng muntíng pahayagán, ang “Sulat Sa Tansô”, upang ikalat ang balità tungkól sa Kasulatang Tansô ng Laguna. Noóng 1996 inilunsád niyá ang “A Philippine Leaf” isáng internet web site na náuukol sa kasaysayan ng Pilipinas. Nadagdagán ang ating pagkáunawà sa Kasulatang Tansô dahil sa matiyagáng panánaliksík ni Hector Santos. Iminungkahì niyá ang katagáng Puliran Malay para sa wikang ginamit sa kasulatan at kinalkulá niyá sa pamamagitan ng computer ang eksaktong petsa ng pagkákasulat nitó, Lunes, ika-21 ng Abríl, taóng 900 A.D. Ang Kasulatan sa Wikang FilipinoNoóng 1994, hinilingán
akó ni Hector Santos na gumawâ ng isáng salin ng Kasulatang
Tansô ng Laguna sa wikang Tagalog. Gumawâ akó ng
dalawá. Ang una’y nakabatay sa kaniyáng saling Inglés.
Ang pangalawá namán ay nakabatay sa kaniyáng talásalitaan,
ang LCI Dictionary at batay na rin sa aking sariling panánaliksík
at alinsunod sa pagkakásunúd-sunód ng mga salitâ
sa kasulatang tansô. Náritó ang aking panibagong salin
na ibinagay ko sa ating kasalukuyang pananalitâ.
Nápakahalagá ng kasulatang
itó sa ating pag-unawà sa pinagmulán ng lahing Pilipino.
Dahil sa Kasulatang Tansô ng Laguna, nalaman nating mayroóng
kalinangán
at kabihasnán ang Pilipino mulâ pa noóng taóng 900 A.D. Isang libo’t isáng daáng
taón ang nakaraán o 621 taón bago dumatíng
ang mga Kastilà! Nalaman rin nating may kalinangáng Hindu
sa Pilipinas at may mga tao nang nakatirá sa Maynilà bago
pa man dumatíng ang mga Muslim sa ika-12 o ika-13 dantaón. |